Haft ściegiem satynowym: technika dla początkujących w stylu zwykłym i chińskim, wideo
Ta elegancka technika przypomina malowanie – ścieg po ściegu, jak pociągnięcia ołówkiem lub pociągnięcia pędzlem, tworzą prawdziwe arcydzieła.
Technika ta uważana jest za jedną z najtrudniejszych, choć mając podstawowe umiejętności hafciarskie, nie jest trudno ją opanować – sekret tkwi w jubilerskiej precyzji ściegów. Smooth najdokładniej oddaje subtelne niuanse kolorów, grę światła i cienia, dlatego jest najczęściej używany do reprodukcji motywów roślinnych, pejzaży, scen rodzajowych i portretów. Szczytem kunsztu są obrazy haftowane ściegiem satynowym, które należą do dzieł sztuki autentycznej.
Technika haftu ściegowego dla początkujących
Pierwsze kroki w każdej firmie wymagają starannego przygotowania. Aby opanować technikę haftu satynowego, początkująca szwaczka musi opanować kilka prostych ściegów, które ją leżą. Ale najpierw wybierz odpowiednie materiały i narzędzia.
W przeciwieństwie do większości technik robótek ręcznych, ta nie wymaga specjalnych materiałów i narzędzi: igły, tamborka, nici … Ale przede wszystkim potrzebujesz podstawy, a mianowicie gęstej, ale elastycznej i zadbanej tkaniny – najlepiej, szczególnie na pierwsze eksperymenty, zwykły perkal będzie, doskonale spełnia wszystkie wymagania. Przed przystąpieniem do pracy należy go wyparować żelazkiem, dzięki czemu haft będzie w przyszłości doskonale zachował swój kształt.
Tamborki okażą się niezastąpione, podczas pracy gęstość naciągu bazy zapewni równomierny i płynny „przebieg" ściegów, a w efekcie piękny, nieskazitelny haft.
Wybierając nici, należy preferować nici dentystyczne, mają one niezbędną miękkość i plastyczność. Jest to bardzo ważne, ponieważ szwy, a są w tej technice – nie dłuższe niż 3-7 milimetrów – są ułożone nie tylko w linii prostej, ale także w kółko. Do pierwszych prac lepiej wybrać nić bawełnianą, jest znacznie łatwiejsza w obsłudze niż wełniana, a tym bardziej jedwabna. Wybór kolorów tych nici pozwala na realizację dowolnych pomysłów.
Najłatwiejszym i najszybszym sposobem pracy w tej technice jest „lekki ścieg” lub haft pociągnięciami. Po zamocowaniu nitki po niewłaściwej stronie płaskim węzłem, jest ona przenoszona na przednią stronę i wykonywany jest krótki „skok”, cofając się o zaledwie kilka milimetrów, nić jest ponownie przenoszona na przednią stronę i ścieg jest powtarzający się. Długość ściegów może być różna, można wypełnić wewnętrzny kontur wzoru kilkoma warstwami, ale ściegi muszą pasować do siebie jak najściślej. Na początek warto spróbować zrobić „lekko gładką powierzchnię” bez wzoru, aby wypracować krok ściegu i poczuć, jak „układa się”.
Haft ściegowy: technika wykonania
Musisz zacząć pracować w tej technice, tworząc kontur. Podstawą może być dowolny rysunek z wystarczająco dużymi szczegółami. Zwykłe „strony do kolorowania” dla dzieci są idealne na początek. Za pomocą kalki kreślarskiej i ołówka termicznego, który jest zwykle używany w robótkach ręcznych – wystarczy tylko żelazko, wzór przenosi się na podstawę, która jest schowana w obręczy.
Ścieg, od którego rozpoczynają pracę w technice haftu ściegiem satynowym, to „do przodu igła”. Nić, zamocowana po niewłaściwej stronie pracy, jest doprowadzana do przodu i powstaje krótki ścieg – 2-3 milimetry. Po cofnięciu się o kilka milimetrów ścieg się powtarza. W ten sposób zarysowany jest kontur elementu rysunkowego za pomocą satynowych lub przerywanych ściegów, a cała jego wewnętrzna przestrzeń jest wypełniona.
Satynowy ścieg. Nić zamocowana po niewłaściwej stronie jest przenoszona na przednią stronę, a pierwszy ścieg ma długość do 7 milimetrów ze swobodnym naprężeniem. Cofając się trochę od krawędzi ściegu, powtarza się w przeciwnym kierunku. Szwy powinny ściśle przylegać do siebie, można je układać zarówno poziomo, jak i pionowo. Ale najciekawszym efektem jest ułożenie ściegów satynowych wykonanych ukośnie po przekątnej.
Oddzielne elementy wzoru mogą być wytłoczone i bardziej obszerne, jeśli najpierw uszyjesz ściegiem „przedniej igły” nie tylko kontur, ale także wewnętrzną przestrzeń elementu wzoru – ta technika nazywa się „podłogą”. A następnie zamknij go zwykłymi satynowymi szwami.
Technika haftu ściegowego nie wyznacza sztywnych i szybkich reguł. Ściegi można układać zarówno w jednej warstwie, jak iw kilku, ciekawe efekty daje faktura powierzchni, w której ściegi są nakładane. Ale aby stworzyć gładką, jednolitą powierzchnię haftu, wszystkie muszą mieć ten sam rozmiar.
Warto zwrócić uwagę na ruch nici, co widać wyraźnie w skończonej pracy. Poziomo, pionowo czy pod kątem… jak dokładnie będzie wyhaftowany np. korona drzewa czy liść rośliny zależy od wrażenia haftu jako całości. Co więcej, w tej technice nie ma gotowych schematów i instrukcji. Dlatego doświadczeni hafciarze w żadnym wypadku nie radzą, aby nie spieszyć się z wykonywaniem prac na dużą skalę, ale stopniowo uczyć się techniki. Lepiej poczuć to dosłownie „opuszkami palców” przy kompozycjach kwiatowych, od których należy zacząć.
Technika haftu ściegowego: wideo.
Chińska technika haftu ściegiem
Chiny są uważane za miejsce narodzin haftu satynowego, gdzie od czasów starożytnych te robótki były uważane za szczególny rodzaj elitarnej sztuki. Obrazy haftowane jedwabiem na przezroczystym jedwabiu zachwycają wyobraźnię – dwie różne wątki przedstawione są na różnych stronach jednego wielkoformatowego płótna. Takie arcydzieła w Chinach należą do najdroższych przedmiotów dziedzictwa.
Tradycje historyczne znajdują odzwierciedlenie w nowoczesnych technikach. Techniki stosowane w klasycznej chińskiej technice haftu ściegowego są dziś szeroko stosowane do tworzenia ekskluzywnych dzieł.
Technika haftu chińskiego wymaga poważnego poziomu umiejętności i doświadczenia, ale dzięki kreatywnemu podejściu i skrupulatnej realizacji kanonicznych wymagań pozwala tworzyć prawdziwe arcydzieła.
O dziwo nie ma w tym żadnych specjalnych tajemnic – te same szwy i staranny dobór kolorów. Warto wziąć pod uwagę, że tylko stylizowany orientalny rysunek lub krajobraz może stać się fabułą dla takiej pracy. Jako podstawę należy wziąć tkaninę o satynowej fakturze w kolorze czarnym lub ciemnoniebieskim i starannie opracować kombinacje odcieni jedwabnych nici.
Zasada działania staje się jasna na przykładzie jednego płatka kwiatu. Zgodnie z kanonami jego kontur należy podzielić na co najmniej trzy lub cztery części, z których każda jest haftowana w różnych kierunkach własnym odcieniem koloru. I tak jest z każdym szczegółem pracy, który jest wykonywany ze zwykłą „lekką gładkością” z „podłogą” lub bez.
Zapoznanie się z haftem satynowym, jedną z najbardziej wyrafinowanych technik robótek ręcznych, jest łatwiejsze niż się wydaje na pierwszy rzut oka. Ale ci, którzy traktują to poważnie, ostrzegają: trzeba tylko zacząć…