Dziecko z niepełnosprawnością w rodzinie: przewidziane świadczenia i zasady organizowania życia i związków

Brak wystarczających informacji w naszym kraju na temat adaptacji rodziców i wyjścia z impasu behawioralnego prowadzi do przerażających konsekwencji. Duży odsetek rozwodów, afery między małżonkami, niechęć do pogodzenia się z rzeczywistością, bezradność i wizja przyszłości w ponurych barwach – to nie jest pełna lista problemów wynikających z bariery informacyjnej. Bardzo często rodzice w ogóle nie szukają pomocy u psychologa i próbują samodzielnie radzić sobie ze swoimi doświadczeniami. Czasami prowadzi to do tego, że dziecko trafia do szkoły z internatem. Dzieje się tak nie dlatego, że rodzice są tacy „źli", ale dlatego, że nikt ich nie nauczył, jak postępować, myśleć, jak radzić sobie z tym zadaniem. Tutaj jesteśmy dorosłymi, a kiedy byliśmy dziećmi, ilu mieliśmy niepełnosprawnych przyjaciół? Cóż, niewiele, jeśli nie wcale. Nawiasem mówiąc, odsetek takich dzieci w miarę duże. Osoba jest ułożona w taki sposób, że jeśli ma w czymś doświadczenie, to łatwo obraca się w tym obszarze, a jeśli nie ma doświadczenia, to wpada w ślepy zaułek. Jak widać, wszystko jest bardzo proste.

Niepełnosprawny sam w sobie nie powinien być wyrzutkiem

Wielu ekspertów doradza w kontaktach z dzieckiem niepełnosprawnym przestrzeganie dość zwyczajnych, ale czasem tak trudnych zasad.

Rozważmy niektóre z nich:

• masz w rodzinie niepełnosprawne dziecko. Jest taki sam jak wszyscy inni, nie różni się niczym od zdrowych braci, sióstr i ciebie. Co najważniejsze, musi to zobaczyć po sposobie, w jaki go traktują;
• nie żałuj go, aby poczuł swoją niższość. Podczas konsultacji z psychologami rodzinnymi często ujawnia się ten problem, który może prowadzić do depresji u dziecka;
• dziecko musi uczestniczyć w życiu rodziny, musi mieć prawa i obowiązki;
• upewnij się, że ma kontakt z rówieśnikami i życie towarzyskie, przynajmniej z pomocą Internetu jest to dość łatwe do zrobienia. Wolność i niezależność w podejmowaniu decyzji są bardzo ważne;
• czerpać z doświadczeń osób, które mają w rodzinie osobę niepełnosprawną. Powinieneś znaleźć czas na komunikowanie się na te tematy, pomoże ci to łatwo poradzić sobie z pojawiającymi się problemami. Dołącz do odpowiednich grup społecznych, a od razu poczujesz różnicę w swoim stanie wewnętrznym przed i po;
• jeśli zaangażujesz się w poszukiwanie duszy i ciągłe obwinianie się za wszystkie kłopoty i błędy, twoje dziecko z pewnością to zobaczy i poczuje. Ponadto zacznie obwiniać się za twój stan depresyjny, a ty nawet nie zrozumiesz przyczyn jego depresji. Musisz pamiętać, że wychowujesz osobę, która musi w pełni przygotować się do wejścia w dorosłość, a nie ma tu miejsca na żale i refleksje nad perypetiami losu w Twoim życiu.

Niepełnosprawne dziecko w rodzinie: świadczenia, o których warto wiedzieć

Nie jest tajemnicą, że aby normalnie żyć w społeczeństwie i państwie, człowiek musi być prawnie piśmienny. Jeśli w rodzinie jest niepełnosprawne dziecko, to dla rodziców staje się podwójnie ważne, aby uzyskać maksymalne korzyści z pomocy, jaką państwo jest gotowe zaoferować ich dziecku.

Tak więc, zgodnie z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej, a w szczególności z ustawą federalną „O ochronie socjalnej osób niepełnosprawnych w Federacji Rosyjskiej” z dnia 24 listopada 1995 r., Nr 181-FZ, ustanawia się pewne świadczenia dla osób niepełnosprawnych dzieci:

• możliwość bezpłatnego otrzymania leków i środków rehabilitacji leczniczej zgodnie z receptami lekarzy i wskazaniami lekarskimi;
• dziecko niepełnosprawne i osoba mu towarzysząca mają prawo do skorzystania raz w roku z bezpłatnego transportu do iz miejsca leczenia;
• przy składaniu wniosku do władz sanitarnych w miejscu zamieszkania można otrzymać bezpłatne bony sanatoryjno-uzdrowiskowe dla dzieci niepełnosprawnych i osób im towarzyszących w obecności takich wskazań medycznych;
• w leczeniu sanatoryjnym, jeśli wymagana jest indywidualna opieka nad pacjentem (poniżej 18 roku życia i ze wskazań lekarskich), jedno z rodziców (opiekun, kurator) ma prawo do otrzymania tymczasowego orzeczenia o niepełnosprawności na czas leczenia i podróży dziecka do iz miejsca;
• 50% zniżki na jeden przejazd w obie strony o każdej porze roku na liniach międzymiastowych transportu kolejowego, lotniczego, drogowego i rzecznego oraz taki sam rabat na nieograniczoną liczbę przejazdów od 1 października do 15 maja;
• prawo do bezpłatnych przejazdów wszystkimi rodzajami transportu miejskiego i podmiejskiego (z wyjątkiem taksówek) przysługuje również osobie towarzyszącej;
• prawo do dodatkowej przestrzeni życiowej w postaci oddzielnego pokoju zgodnie z listą chorób zatwierdzoną przez rząd Federacji Rosyjskiej;
• mieszkając w domach funduszu państwowego, miejskiego i publicznego, ustalana jest zniżka 50% na opłacenie mieszkania i mediów (w dowolnym funduszu mieszkaniowym);
• prawo do odpowiedniej opieki pod warunkiem niepełnej rodziny (nie ma ojca ani matki) poprzez uzyskanie odroczenia z wojska dla brata niepełnosprawnego dziecka, a także poprzez przyjęcie jednego z rodziców (opiekuna, kuratora) 4 dodatkowe dni w miesiącu (te dni można podzielić między rodziców według własnego uznania);
• możliwość przystąpienia do konkursu w państwowych i miejskich instytucjach edukacyjnych szkolnictwa średniego i wyższego zawodowego, pod warunkiem pomyślnego zdania egzaminów i braku przeciwwskazań zgodnie z wnioskiem ITU.

Oto tylko niewielka część świadczeń, jakie prawo zapewnia niepełnosprawnemu dziecku, a także osobom, które się nim opiekują. Nie wolno nam zapominać, że ma i musi cieszyć się wszystkimi przyznanymi mu prawami, dlatego rodzice muszą stale monitorować obowiązujące ustawodawstwo, aby zapewnić jak najlepsze leczenie, rehabilitację i opiekę, którą państwo pomoże wdrożyć.